เขาวิ่ง
เขาวิ่งสุดฝีเท้า เหมือนนรกกำลังไล่ล่า เหมือนชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับการวิ่งนี้
เขาแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น
ความจริงก็คือ เขาตายไปแล้ว เขาเห็นคนเสียเลือดจนตายในห้องผ่าตัดมามากพอจนรู้ว่าชีพจรกำลังฉีดเลือดให้พุ่งออกมาระหว่างซี่โครงของเขา มีดนั้นทำงานได้แม่นยำเกือบจะเท่ามีดผ่าตัดเลยทีเดียว
แต่เขาต้องไม่คิดถึงตัวเอง ไม่ใช่ตอนนี้ เสี่ยงเกินไป เขาต้องวิ่งต่อไปเรื่อยๆ
ถ้าพวกเดอะแฟมิลีจับเขาได้ ทุกคนจะต้องตาย
“ฉันได้รับตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายอุตุนิยมวิทยา ฐานทัพลาซโควสกี้ ไอ้ฐานทัพลาซโควสกี้นี่มันที่ไหนกันหา ไม่เคยได้ยินชื่อด้วยซ้ำ!”
จ่าที่โต๊ะเงยหน้าขึ้นยิ้มชั่วร้ายทันที “กระผมเคยครับ” เขาเอ่ย “มันตั้งอยู่บนเกาะไคริล ใกล้กับขั้วโลกเหนือ เป็นฐานฝึกฤดูหนาวของพวกทหารราบ พวกนักเรียนนายสิบเรียกมันว่าค่ายหิมะพันปี”
กระบวนการคัดเลือกผู้สมัครเข้าโรงเรียนนายร้อยแห่งกองทัพจักรวรรดิบาร์รายาร์กินเวลาหนึ่งสัปดาห์อันโหดหิน ไมล์สเพิ่งผ่านการสอบข้อเขียนและสอบปากเปล่าห้าวันไป ส่วนที่ยากจบแล้ว ใครๆก็ว่าอย่างนั้น บรรยากาศรอบตัวเขาแทบจะผ่อนคลายด้วยซ้ำ คนหนุ่มรอบตัวเขาจับกลุ่มพูดคุยหัวเราะและบ่นเรื่องความยากของข้อสอบ ความงั่งของเจ้าหน้าที่คุมสอบ อาหารห่วย ถูกปลุกกลางดึก และการก่อกวนสมาธิระหว่างสอบกันเสียเกินจริง ก็แค่การบ่นอย่างโล่งใจของผู้รอดชีวิต ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอการทดสอบสมรรถภาพทางกายเหมือนรอเล่นเกม เหมือนช่วงพัก ส่วนที่ยากจบไปแล้ว สําหรับทุกคน ยกเว้นไมล์ส
solis-books.com 